Προσκυνητές

ΤΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΣΟΥΛΗ

Όταν στον δημόσιο χώρο δεν έχει κανείς συνείδηση των συνθηκών και την αίσθηση της ανάγκης, όταν αυτά τα αρνείται και τα αποκρούει στη φαντασία του, ενδύεται τον προσκυνητή.
Τον προσκυνητή σε ένα θεωρούμενο ισχυρό κέντρο της εποχής. Κέντρο πολιτικό, ιδεολογικό, ακόμη και θρησκευτικό.

Κάθε προσκυνηματική στάση ενέχει εντός της στοιχεία παραίτησης και ήττας. Ενίοτε προσβολής και αυτοκατάργησης. Και πέρα από τις τρέχουσες πολιτικές επευφημίες, κάθε προσκυνηματική στάση προσλαμβάνεται από τους ανθρώπους πάντα αρνητικά.

Η προσκύνηση σε κάθε υπέρτερο κέντρο είναι μια εικονική διαχείριση της πραγματικότητας. Οφείλουμε να την αποκρούσουμε. Οχι μόνο δεν είναι αποτελεσματική, δεν μπορεί να έχει, ως ψευδοπροσδοκία, αληθινή σχέση με τις ανάγκες των ανθρώπων, αλλά εμπεριέχει και στοιχεία υποταγής.

Η έξοδος από κάθε κρίση είναι πάντα οδυνηρή.

Ο δρόμος του αυτοπροσδιορισμού και της ελευθερίας περνάει μέσα από την άρνηση συμβόλων και εκφραστών πλασματικής εξουσίας.

Κάθε προσκύνηση είναι μάταιη.

Δεν υπάρχει έξωθεν σωτηρία.

Μας απομένει ο δυσάρεστος δρόμος.
tovima.gr, 19/9/2014