Λουλούδια αφύπνισης

ΤΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΣΟΥΛΗ

Ιούλιος. 16. Κατηφορίζω το πρωινό προς το κέντρο. Δίπλα μου η ροή των αυτοκινήτων ορίζει περισσότερο την όψη της πόλης από την παρουσία και την ύπαρξη των ανθρώπων.
Μπροστά στο Ιπποκράτειο μια εικόνα μου φέρνει πολλά, δύσκολα και τραγικά στη σκέψη. Στέκομαι. Στην κολώνα της διασταύρωσης λίγα λουλούδια, λίγο μαραμένα, χθεσινά, προχθεσινά. Mιλάνε για την απώλεια μιας ζωής.

Προφανώς κάποιος, κάποια, έχασε τη ζωή του σε τροχαίο. Λίγη σημασία έχει το πώς. Αυτό που έχει σημασία είναι αυτό που σταθερά, χρόνια τώρα, αγνοούμε και προσπερνάμε. Τα τροχαία εγκλήματα. Βλέπουμε κατά καιρούς – ευκαιριακά – πίνακες και στατιστικές και στη συνέχεια, το μεγάλο αυτό θέμα το σκεπάζει η αδιαφορία και η λήθη. Μέσα στην γενικότερη ατμόσφαιρα ανομίας που επικράτησε τα τελευταία χρόνια, ξέφυγαν και οι συμπεριφορές στο δρόμο, με αποτέλεσμα πολλοί συνάνθρωποί μας να χάνουν αναίτια τη ζωή τους.

Όσο και αν θέτει κάποιος το ζήτημα των τροχαίων εγκλημάτων, μοιάζει κανείς να μην ακούει. Καμιά συστηματική προσπάθεια να μην αναπτύσσεται για την αντιμετώπισή του.

Συνεχίζω το δρόμο μου. Σκέφτομαι πόσο μπορούν τα λίγα λουλούδια να γίνουν κραυγή μιας μικρής, έστω, αφύπνισης.

Από το aixmi.gr, 16/7/2014