Οι εθνικές εκλογές του 2012 ανέδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ αξιωματική αντιπολίτευση.
Οι πρόσφατες ευρωεκλογές, τον καθιέρωσαν ως αδιαφιλονίκητο κεντρικό παίκτη στο πολιτικό σκηνικό
και ταυτόχρονα πόλο συσπείρωσης και λοιπών διεργασιών στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς.!
Σ αυτό το πολιτικό περιβάλλον προσαρμόζουν, - εκόντες άκοντες - , την πολιτική τους συμπεριφορά και πρακτική, η κυβέρνηση μετά των εταίρων της, τα λοιπά κόμματα της βουλής, οι ευρωπαίοι εταίροι και δανειστές.
Η υπό τον Αντώνη Σαμαρά διμερής κυβέρνηση, - Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ - , μεταφράζοντας το μήνυμα δυσπιστίας αν όχι και καθαρής αποδοκιμασίας της τριπλής εαρινής κάλπης, ενδύθηκε ένα λαϊκότερο προφίλ ευελπιστούσα σε μια ποθητή εξάντληση της τετραετούς της θητείας.
Οι επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου, όμως, γνωρίζουν πως στην πορεία από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο έως και την εκπνοή της τετραετίας παρεμβάλλονται δύο σκόπελοι εξίσου σημαντικοί, δυσπρόσιτοι και κομβικής πολιτικής σημασίας. Η προεδρική εκλογή και η όποια διευθέτηση επιχειρηθεί στο δημόσιο χρέος προκειμένου να καταστεί βιώσιμο και διαχειρίσιμο. Σε ότι αφορά την ανάδειξη ανωτάτου άρχοντος από τη σύνθεση της παρούσας βουλής, η κυβέρνηση δεν έχει κρύψει προσδοκίες ή και ήδη δρομολογούμενες μεθοδεύσεις , - ανίερες όπως από πολλές πλευρές πολιτικά καταγγέλλεται - , επιδιώκοντας στην υπερπήδηση του στόχου.
Παραμένει ο έτερος σκόπελος. Το δημόσιο χρέος.!
Επ αυτού, οι κυβερνητικοί επιτελείς διατείνονται πως ήδη «το θέμα έχει ανοίξει», ενώ από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα αρχίσει η επίσημη διαπραγμάτευση. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, υπουργός εξωτερικών και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, προτείνει τη σύσταση «εθνικής ομάδας διαπραγμάτευσης» καλώντας και τον ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχει.
Επ αυτού, οι επιτελείς της αξιωματικής αντιπολίτευσης, - γνωρίζοντας την πάγια κι αρίστη τακτική της Χαριλάου Τρικούπη να διαχέει τις πολιτικές ευθύνες και στα υπόλοιπα κόμματα, παγίδα στην οποία έπεσε κι ο Αντώνης Σαμαράς από τη στιγμή που ασπάστηκε την πολιτική των μνημονίων που εγκαινίασε ο Γιώργος Παπανδρέου - , προφανώς αρνούνται την εθνικά μελωδική σειρήνα. Το πολιτικό επιχείρημα που προβάλλει η Κουμουνδούρου είναι λίαν ευκρινές και πειστικό. Την όποια διαπραγμάτευση δεν μπορεί να κάνει η παρούσα κυβέρνηση…, «που ουδέποτε διαπραγματεύτηκε», που ο αντιπρόεδρός της πιστεύει ότι «το χρέος είναι βιώσιμο», που έχει χάσει την πολιτική της νομιμοποίηση, «όπως εύγλωττα απέδειξαν οι πρόσφατες κάλπες» κι εν πάση περιπτώσει…, «την όποια διαπραγμάτευση καλό είναι να αναλάβει μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή κι ορίζοντα τετραετίας…».!
Στα εν λόγω προστίθεται ακόμα ένα ουσιώδες επιχείρημα ενισχυτικό της άρνησης. Πάγια θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, - την οποία συμμερίζονται πολιτικοί κι ανώτεροι τεχνοκράτες του Βερολίνου, της Φραγκφούρτης και του ΔΝΤ - , κρίνει αναγκαίο κι επιβεβλημένο το κούρεμα του χρέους καθώς ο όγκος του αποτρέπει την όποια άλλη διαδικασία για να το καταστήσει βιώσιμο και διαχειρίσιμο. Προς τούτο, δε, προτείνεται σε δανειστές κι εταίρους διεθνής διάσκεψη κατά τα πρότυπα της μεταπολεμικής διάσκεψης του Λονδίνου του 1953 για το χρέος της τότε Γερμανίας.
Αυτές τις πάγιες θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τις επανέλαβε στον Μάριο Ντράγκι ο Αλέξης Τσίπρας κατά την πρόσφατη συνάντησή τους στη Φραγκφούρτη, τις γνωρίζουν οι επιτελείς των Βρυξελλών από συνομιλίες που είχαν κατά καιρούς με ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ κατατέθηκαν κι επίσημα στις ευρωπαϊκές κοινωνίες κατά την ευρωπαϊκή προεκλογική περίοδο, όπου ο Αλέξης Τσίπρας ήταν υποψήφιος πρόεδρος της Κομισιόν με το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Επιπλέον, δε, ο πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, ρίχνει στο τραπέζι και μια συνολικότερη διευθέτηση των χρεών όλων των χωρών του ευρωπαϊκού νότου.!
Η αντίδραση του Βερολίνου
Είναι σαφές πως στην Αθήνα η οικονομική κρίση με τις συνέπειές της στο κοινωνικό σύνολο έχουν διαμορφώσει ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό περιβάλλον με επίσης παντελώς πρωτόγνωρες διακομματικές ισορροπίες. Η συνέχιση, δε, της πολιτικής της λιτότητας διαψεύδει τις όποιες επικοινωνιακές πομφόλυγες περί success stories και λοιπών δημαγωγικών κραυγών.
Τούτων όλων δοθέντων είναι ηλίου φαεινότερο πως η πολιτική ηγεσία του Βερολίνου και των Βρυξελλών καθώς κι οι ψυχροί τεχνοκράτες της ΕΚΤ και του ΔΝΤ θα θελήσουν την εκλογική εκκαθάριση του πολιτικού τοπίου στην Ελλάδα. Θα είναι πολιτικά προσφορότερο και για την δυναμική Αγκέλα Μέρκελ να ξέρει με «ποιον θα συζητήσει» ή «από ποιον θα πάρει» και «πόσα…, πότε…, και πως», τα δανεικά που έδωσε ως Γερμανία.
Οι καλά γνωρίζοντες το «διπλωματικό κους - κους» στα πέριξ του Ψυχικού και της Φιλοθέης στοιχηματίζουν πως η ήδη ανασχηματισθείσα κυβέρνηση είναι εκλογική ή για «τα μπάνια του λαού».! Οι πιο κακεντρεχείς και φιλύποπτοι δεν διστάζουν να ερωτήσουν και να διερωτηθούν για το…, «ποιος έδωσε το αποκλειστικό στην ΑΥΓΗ για την επιστολή Σαμαρά και Προβόπουλου», ενώ δεν προσπερνούν «αβρόχοις ποσί» το ρηθέν υπό Μάκη Γιακουμάτου…, «ο Σόϊμπλε είναι ΣΥΡΙΖΑ», όταν ο εξωστρεφής Κεφαλλονίτης έκρινε τις δηλώσεις του γερμανού υπουργού οικονομικών για επιπλέον μέτρα.
Ο Γιάννης Παργινός είναι Οικονομολόγος - Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου